رفتن به نوشته‌ها

شکرگزاری به سبک من!

Last updated on ۱۴۰۰/۱۲/۱۷

آیا ما آدمهای شاکری هستیم؟

اساسا شکرگزاری یعنی چی؟

به نظر من شکرگزاری همون قدردانی هست؛

وقتی ما قدردان داشته هامون هستیم پس براشون اهمیت قائلیم، بهشون توجه می کنیم، از اونها محافظت می کنیم و سعی می کنیم به داشته هامون مداما بیافزاییم.

اگر من برای سلامتیم ارزش قائلم، پس قدرش رو میدونم، بهش توجه می کنم و نه تنها از داشتنش خوشحالم، بلکه با از دست دادنش غمگین و با بدست آوردن هرچه بیشترش خوشحال و خوشحالتر میشم.

حالا به نظر شما آیا ما آدمهای شاکری هستیم؟

شاکر از زندگی، شاکر از دنیا، شاکر از این اکو سیستمی که توش بدنیا اومدیم، رشد کردیم و احتمالا خواسته یا ناخواسته در حال تکثیر موجوداتی مثل خودمون هستیم!

اگر ما برای اطرافمون اهمیت قائلیم و به دنیای پیرامونمون توجه می کنیم پس میشه گفت ما در حال شکرگزاری داشته هامون هستیم.

جالب بود نه؟

به نظر من اون دسته از آدمهایی که نسبت به دنیاشون بی خیال و بی توجه هستن قدر داشته هاشون رو نمی دونن

همین باعث میشه از آدمهایی که به اطرافشون توجه نمی کنن مایوس بشم

آدمهای بی خیالی که وجودشون زیان باره و بیشتر از اونچه که تولید می کنن، مضرن!

پس من سعی می کنم همیشه شکرگزار باشم و توجه به اطراف و اطرافیانم رو نوعی شکرگزاری می دونم

سعی می کنم خوب گوش کنم، خوب ببینم و مهمتر از همه خوب فکر کنم و به نظرم استفاده بهینه و مفید از هوش و استعدادم میتونه شکرگزاری از داشتنشون باشه

منتشر شده در یادداشت های اجتماعی منبلاگیادداشت های من

اولین باشید که نظر می دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.