Last updated on ۱۴۰۰/۱۲/۱۷
شخصا چنین اخلاقی دارم که اگر از کسی چیزی یاد بگیرم اینقدر براش احترام قائل میشم که اگر حتی بدترین کج خلقی ها هم با من بکنه بازم نمیتونم دوستش نداشته باشم و لحظه ای در مقابلش عرض اندام کنم
چقدر بعضی انسانها زود فراموش می کنند از کجا، چرا و چطوری رشد کردند
این دسته آدمها اول از همه با پدر و مادرشون ناسپاس هستند، بعد با همسر و خانوادشون و بعد با دوستان و الی آخر
به نظرم بهترین ویژگی یک نفر میتونه این باشه که از یادگیری کوچکترین چیزها لذت ببره، از همه کس و همه چیز بدون غرور و تعصب یاد بگیره (نه فقط از انسانها و تاریخ بشریت، بلکه از حیوانات، نباتات و حتی اجسام!) و مهمتر از همه وقتی یادگرفت به خودش مغرور نشه
همیشه به خاطر می سپارم که علم اندک خطرناک تر از جهل بسیار هست
در آخر اینکه دوست دارم بهتر یادگرفتن رو یادبگیرم و به دیگران هم یادبدم که چطور میتونن بیشتر، بی وقفه و بی طرفانه یادبگیرن
اولین باشید که نظر می دهید