Last updated on ۱۳۹۹/۰۸/۰۸
ما را ۱۵ سال برای دانش‌آموز بودن، شستشوی مغزی می‌دهند و هنوز که هنوز است، داریم هزینه‌اش را می‌پردازیم.
آموزش انسان‌ها برای بالغ شدن (adult education)، کاری نیست که ما ساعت‌ها در دبیرستان انجام می‌دهیم.
در واقع امروزه بیشتر از هر زمانی در طول تاریخ، بزرگسالان در دوره‌های آموزشی شرکت می‌کنند.
شما می‌توانید در MOOC به یادگیری هوش مصنوعی یا طراحی پایگاه داده (Database) مشغول شوید. شما می‌توانید ویدیوهای آموزشی خطاطی و آشپزی را پیدا کنید یا برای شرکت در سمینارهای آنلاین ثبت نام کنید.
با وجود همه‌ی این امکانات و دسترسی‌ها، ما به اندازه‌ی کافی یاد نمی‌گیریم. دلیلش دروس مدارس است.
من چند کلاس آنلاین موفق برگزار کرده‌ام و الگو های منفی را چندین و چند بارِ مکرر به چشم دیده‌ام. خطرناکترین عادات ما، همگی محصول دوران دبیرستان هستند:
✖️تمرکز روی آزمون (test):
نکته‌ای که امتحانی نیست پس اهمیتی هم ندارد. این «آزمون» است که اولویت‌بندیِ زمان و فعالیت ما را تعیین می‌کند چون فقط از راه آزمون به دلخواه‌‌مان یعنی رتبه (degree) و نمره خواهیم رسید.
✔️در آموزش بالغین، رتبه‌بندی کار بی اهمیتی است.
✖️ اطمینان حاصل کنید که می‌توانید آزمون را همان دفعه‌ی اول با موفقیت پشتِ سر بگذارید.
این همان عارضه‌ی جانبیِ آموزش بر اساس آزمون (test based learning) است. هزینه‌ی اشتباه کردن در سیستم سنتی مدارس بسیار بالاست و در این سیستم سنتی، اقدام عملی و دست و پنجه نرم کردن با چالش‌های هیجان‌انگیز برای یادگیری، با عقل جور در نمی‌آید، در حالیکه در دنیای واقعی، تنها راه یادگیری حقیقی همین است.
✔️ اگر قصد جستجو و تجربه را ندارید، شاید قصدی برای یادگیری هم ندارید.
✖️همکاری و مشارکت نکنید.
✔️همیشه برای همکاری، در صفِ اول باشید. فشاری که به شما وارد می‌شود، منجر به خودشناسی در شما خواهد شد.
✖️ به دنبال کوتاه‌ترین جواب ممکن باشید:
جزئیات ریز، وقتِ دانش‌آموزان دبیرستانی را هدر می‌دهد. بجای مشغولیت با شاید‌ها و احتمالات، کارهای بهتری انجام دهید یعنی بعد از مدرسه به آغوش زندگی روزمره برگردید.
✔️ولی وقتی بزرگ می‌شویم، می‌فهمیم که دقت در جزییات، عامل موفقیت و لذت بردن از انجام کارهای مهم است.
✖️یک سرگردان کامل باشید:
سیستم آموزش سنتی به انجام همزمان چند کار (multi tasking) و متوسط بودن در همه‌چیز (widespread mediocrity) جایزه می‌دهد. همین که به اندازه کافی خوب (good enough) باشید کافیست. گرفتن نمره A یا حتی B یعنی good enough هستید و می‌توانید با خیال راحت سراغ کار بعدی بروید.
مدرسه ما را سطحی بار می‌آورد نه عمیق. وقتی تکالیف‌مان را که دوست‌شان نداریم، در حد کمتر از استاندارد انجام دهیم، مدرسه بیشترین درد و رنج را به ما تحمیل می‌کند در حالیکه هیچ تلاشی نمی‌کند تا در انجام کارهای معمولی بهتر شویم.
✔️مقام حیرت (wondering) اثربخشی خیلی بیشتری نسبت به سرگردانی (wandering) دارد.
حرفهایی که گفته نشد: سرشت و سرنوشت (۴)
✖️به اشتراک نگذارید:
وقتی نمرات‌تان خوب و اوضاع بر وقف مراد است، کمک کردن به همه‌ی همکلاسی‌ها برای بهتر کردن‌شان، کار احمقانه‌ای است و چیزی جز دردسر اضافی نیست.
✔️ یک آدم بالغ می‌داند که همکلاسی‌ها، رقیبانش نیستند، فقط آنها بخاطر اینکه شعله اشتیاق به یادگیری در آنها کم فروغ است در آستانه‌ی سقوط قرار گرفته‌اند.
✖️مُرَدد (hesitate) باشید:
بزرگترین آسیب از این قرار است که دبیرستان و حتی دانشگاه ما را تربیت کرده که دیگر هرگز برای یادگیری داوطلب نشویم. افراد زیادی را دوربرتان می‌یابید که از ۲۲ سالگی دیگر هیچ کتابی نخوانده‌اند. آنها در هیچ دوره آموزشی آنلاینی شرکت نکرده‌اند، چه مجانی چه پولی. آنها بدنبال قرار‌دادن خودشان در معرض ایده‌های جدید نیستند. چون این موضوع برای ایشان «کار» است، «وحشت» است و آثاری از امنیت و سهولت در آن نمی‌بینند.
✔️ لطفاً مردد و دو‌دل نباشید. چیزی پیدا کنید که برای شما مهم باشد و آنرا یاد بگیرید.
_ منبع
اولین باشید که نظر می دهید